Workwear is het fundament voor Lidewij Edelkoorts prognose voor AW 17-18. Ook in interieurs zal 'werk' steeds meer zichtbaar worden.
Na haar geruchtmakende Anti_Fashion manifest kwam Lidewij Edelkoort met een optimistische kijk op het zomerseizoen 2017, waarin mannen en vrouwen, couture en workwear, hi tech en hand made met elkaar versmelten. In haar prognose voor AW 17-18 gaat Edelkoort daarop door, met workwear als fundament voor haar verhaal. In werkkleding vinden we nieuwe details, vormen en ontwikkelingen, aldus Edelkoort. Ook in interieurs zal 'werk' steeds meer zichtbaar worden.
De lang bepleite scheiding tussen werk en privé is echt verleden tijd. Voor de meeste mensen geldt dat ze niet per se een kantoor of fabriek nodig hebben om hun werk te doen, dat kan meestal ook aan keukentafel. De functies van kantoren, fabrieken en winkels veranderen tegelijkertijd mee, ze worden, net als woningen, multifunctioneel en flexibel.
Een enorme diversiteit aan werkkleding kwam langs in de presentatie van Edelkoort: schorten, overalls, salopettes, uniformen en laboratoriumjassen. De kleding is veelal praktisch (met dubbele of zelfs driedubbele zakken en vernuftige sluitingen) en sportief; meer romantische zielen kunnen terecht bij nostalgische kanten kraagjes en manchetten die geïnspireerd zijn op de uniformen van de dienstmeisjes, of bij idyllische jurken (ruches! kant! bloemen!) om in te tuinieren.
Werk hebben - niet per se een baan, maar een professie - geeft je een identiteit, en met werkkleding laat je in één oogopslag zien wie je bent (of wie je zou willen zijn natuurlijk). Een Mamil (middle aged man in lycra, klikken op eigen risico) speelt voor wielrenner, Marie Antoinette speelde boerin in haar Hameau de la Reine, wij spelen alsof we chef, kaasmaker of timmerman zijn. We hebben alles in huis, en hoeven alleen nog maar te beginnen.
Bruin is het nieuwe zwart
De aangekondigde achteruitgang van zwart zet door als reactie op de opkomst van IS die onze cultuur 'gekaapt' heeft, aldus Edelkoort. En bruin mag dan het nieuwe zwart worden, wit is de kleur die in alle paletten terugkomt, al is het soms slechts als accentkleur in bijvoorbeeld piping. Wit dus, en bruin in al zijn verschijningsvormen. Blauw blijft, en wordt ook 'vloekend' bij elkaar gebruikt. Er is veel groen en oranjerood; geel en roze worden vooral als accentkleuren gebruikt. Edelkoort voorziet daarnaast een voorzichtige terugkeer van (lavendel)paars en celadon, zacht zeegroen. Het buitenbeentje in de paletten die ze toonde was meteen het meest interessante: 'kliniek' is een fris, futuristisch palet van wit met veel verschillende blauwen en groenen, en rood als belangrijkste accentkleur.
Maar vooral natuurlijke kleuren dus, bijvoorbeeld die van ongeverfde wol, direct van schaap of kameel, of van touw.
Floral, vlekken en textuur
In dessins blijft floral een hoofdrol spelen, al worden de vormen abstracter en neigen ze meer en meer naar 'vlekken'. In textiel spelen het weefsel en breiwerk zélf de hoofdrol: hoe complexer en gevarieerder de textuur hoe beter. Mocht het toch te 'plat' blijven, leuk het dan op met pailletten, patches, knopen, borduursels, band, medailles en/of buttons.
De crafts-trend die al jaren loopt is een blijvertje, zegt Edelkoort. Maar ook binnen de craftswereld is er ontwikkeling: 'handmade' is niet meer heilig. Jonge mensen kopen oude fabrieken op en wekken die opnieuw tot leven. Niet om eindeloze producties te draaien, maar om bijzondere producten in kleine oplages te creëren, een ontwikkeling die ook in Nederland steeds beter zichtbaar wordt. Er wordt volop geëxperimenteerd met zowel materialen als technieken, en ook hier geldt: simpel kennen we al, het moet ánders. Dat kan 'm zitten in vernieuwend gebruik van materiaal, in onverwachte combinaties van materialen, in bijzondere sluitingen en, zoals hierboven al beschreven, in decoratieve details.
Touwtjes en veters, linten en riemen, knopen en ritsen, lipjes en lussen... in kleding gaat volop gespeeld worden met open en dicht, besloten en toegankelijk, zichtbaar en onzichtbaar. De sluitingen kunnen innovatief, praktisch of decoratief zijn, maar hebben ook een bijna rituele functie: sjaals, ceinturen en riemen die je twee keer om je heen wikkelt bijvoorbeeld; 'geheime' openingen en zakken, en bijzondere voeringen in op het oog doorsnee kledingstukken. Ook in het interieur zie je een groeiende belangstelling voor bijzondere deurknoppen, hang- en sluitwerk en andere ijzerwaren, waarbij de hoofdrol is weggelegd voor tactiliteit en - opnieuw - bijzondere (combinaties van) materialen.
Hoewel kleding centraal staat in de trendpresentaties van Lidewij Edelkoort, biedt haar verhaal zoals altijd ook veel houvast voor ontwerpers, stylisten en marketeers uit andere branches dan die van de mode. Wel verbazend overigens dat de olifant in de kamer (als mode dood is, waarom gaan we dan verder alsof er niets aan de hand is?) onbesproken bleef. Dat gesprek moeten we misschien zelf initiëren.
De trendseminars met Lidewij Edelkoort worden georganiseerd door Appletizer.
