Highlights en ervaringen van zowel bezoekers als exposanten. Het beste van Milaan 2017!
Le Refuge, Marc AngeVia social media kwam er al veel moois voorbij van de 56ste editie van de Salone del Mobile. We verzamelden de highlights én de ervaringen van een aantal bezoekers en exposanten. Hoe hebben zij dit jaar 'Milaan' beleefd?
May I have your attention please? De toegankelijke en humoristische presentatie van de collectie stoelen van Maarten Baas voor Lensvelt won de Milano Design Award voor het beste concept. De presentatie vond plaats op een nieuwe locatie: Ventura Centrale, de oude opslagplaatsen bij het centraal station van Milaan.
Het Japanse Nendo presenteerde een bijna magische installatie van dertig siloconen vazen die als kwallen in een aquarium drijven. De installatie was onderdeel van de tentoonstelling Invisible Outlines, waarin Nendo 16 projecten toonde die grenzen onderzoeken, de randen van dingen. De tentoonstelling had grotendeels een all-white kleurenschema en werd ondersteund door meditatieve muziek.
Het Deense interieurtextielmerk Kvadrat - altijd goed voor spectaculaire presentaties - ontwikkelde een nieuwe kleurenpaletten voor een deel van zijn vaste collectie. De nieuwe kleuren werd gelanceerd middels een installatie van met de stoffen beklede maskers. Het ontwerp is van de hand van het Deens-Italiaanse designduo GamFratesi.
Het beste van Milaan? Misschien niet, maar zeker een van de meest fotogenieke ontwerpen: Le Refuge van Marc Ange werd het vaakst gedeeld op Instagram.
Le Refuge werd door The Invisible Collection gepresenteerd in een tuin in het hart van Milaan. Het ontwerp is gebaseerd op een jeugdherinnering van ontwerper Marc Ange: schuilen voor de zon onder grote bladeren, helemaal weg van de realiteit.
Afgelopen Salone del Mobile heb ik deelgenomen aan Masterly, hèt exclusieve domein voor Nederlands ontwerp, dat voor de tweede keer werd georganiseerd door curator Nicole Uniquole in het Palazzo Francesco Turati, een voormalig paleis. Haar keuze was gevallen op mijn werk "shades of blue". Dit drieluik was geselecteerd als onderdeel van een speciale tentoonstelling 'Mondriaan to Dutch Design' binnen een moderne ruimte van het paleis, waar een verzameling van Nederlandse ontwerpers en kunstenaars bij elkaar was gebracht die allen min of meer geïnspireerd zijn door de Stijl. Het is dit jaar 100 jaar geleden dat de Stijl door oa Mondriaan werd opgericht. Mijn kunstwerk, gemaakt van zelfgeproduceerd vilt, paste prachtig in het geheel en was een mooi voorbeeld van mijn signatuur van strakke lijnen, ritmes en kleurovergangen.
Het was voor mij echt een geweldige kans op mijn werk internationaal te tonen. Je wordt niet zomaar geselecteerd door Nicole. Ik voelde me dus erg vereerd en erkend dat mijn kunst in het paleis hing, midden tussen de grote namen. Wat ik vooral leuk vond aan mijn deelname aan Masterly was de samenwerking met de mede exposanten van de speciale tentoonstelling in het kader van Mondriaan tot Dutch Design, zoals Esther Stasse, Marianne Kemp, Karel Bodegom en Michael Barnaart van Bergen. Ons werk versterkte elkaar, maar het contact was ook leerzaam en inspirerend omdat we allen werken vanuit abstracte vormgeving.
Wanneer je tijdens de Salone del Mobile in Milaan bent, dan raak je al snel overweldigd door alles wat je ziet. De hele stad is namelijk ondergedompeld in design: palazzo's, etalages, pop-ups en zelfs appartementen en hotels zijn gevuld met schitterend design. Ik was dan ook erg blij dat ik dit jaar de tijd had om mij vooraf voor te bereiden. We zijn gestart in het Tortona district waar ook ons appartement was, en waar ook veel grote merken met imponerende presentaties aanwezig zijn. Ook wilden we het Nederlandse paviljoen Masterly in het Tutari paleis vlakbij het Duomo zien, maar de meest bijzondere presentaties waren dit jaar te zien op een nieuwe locatie – Ventura Centrale – bij het centraal station van Milaan. De installaties in de oude rauwe opslagplaatsen gaven een magische en theatrale ambiance.
Voor mij is Milaan ook de kans om nieuwe ontwerpers te ontmoeten die een connectie met de Zijderoute hebben. Na 4 dagen Milaan was mijn oogst verrassend. Ik heb nieuwe labels en designers ontdekt waar ik heel enthousiast over ben, ik heb een aantal ontwerpers ontmoet waar ik al mee werk en natuurlijk heb ik nieuw werk gezien van reeds gevestigde ontwerpers. Ook dit jaar was ik weer onder de indruk van de Brits/Turkse ontwerper Umut Yamac. Vorige jaar met zijn Perch Light, maar zijn nieuw werk geïnspireerd door de delicate balans van de natuur was zelfs poëtischer. De bloeiende bloem van zijn Bloom verlichting of de Flutter in de vorm van een hangende tak met gepatineerde bladeren suggereren verschillende stadia van bederf en laat ons zien dat de natuur nog steeds de beste inspiratie is voor mooi design.
Wat mij het meeste bijbleven is van mijn bezoek aan de Salone del Mobile is de wijk Ventura Lambrate. Naast bekende designers/retailers als IKEA wordt er een podium geboden aan jonge ontwerpers. Studenten van diverse academies over de hele wereld presenteerden hun (eindexamen)werk.
Erg bijzonder was het afstudeerproject van Lenka Vackova met haar project Fast or Last. Ze liet logo's van grote spelers in de fashion industrie als Chanel en ZARA op haar lichaam met haar eigen bloed tatoeëren om een statement te maken tegen massaproductie. "Door steeds de laatste trends te volgen kopen we kleding zonder enige waarde, waar iemand anders een hoge prijs voor betaalt - soms letterlijk met hun eigen bloed". Schokkend en daardoor een bewustmaker! Door het gebruik van bloed in plaats van inkt zijn de tattoos net zo tijdelijk als de collecties van modeketens: ze verdwijnen na twee maanden.
Het was heel bijzonder voor mij om na een periode van 3 jaar in Istanbul gewoond te hebben, met een design label uit Istanbul samen te werken en dat in Milaan te presenteren. Mijn ontwerpen voor het Turkse merk Uniqka werden gepresenteerd op de locatie Design Language op randje Tortona.
Kerem Aris en Merve Parnas VAN UNIQKA houden hartstochtelijk van leer en maken unieke, handgemaakte producten vanuit een circular design visie. Zij vroegen me een serie verlichtings-objecten te ontwerpen. Ik had al veel producten en lampen ontworpen, in veel verschillende materialen: metaal, hout, plastic, keramiek, zelfs in kokosnoothout. Maar ik wist bijna niets over leer. Daarom heet het project de nul-collectie, ofwel de zero collection
De lamp met perforaties is een hommage aan 100 jaar De Stijl. De perforaties zijn geinspireerd op een werk van Bart van der Leck, een van de grondleggers van De Stijl.
Design Language is een 3 jarig project dat laat zien hoeveel verschillende talen designers spreken. Het is een initiatief van studio Cara / Davide en Connecting The Dots in samenwerking met Italiaanse en Nederlandse designorganisaties.
Wij hebben kleine creatieve initiatieven voorrang gegeven op de gevestigde grote commerciële merken. Op productniveau zien we natuurlijk altijd prachtige ontwerpen. Wij waren beide erg gecharmeerd van de collectie 'Rust' van Ariane Prin, waarbij geduld en de tijd van het oxidatieproces een belangrijke rol spelen.
Maar vooral op het gebied van presentatie waren er een aantal bedrijven of ontwerpers die onze aandacht trokken. In de eerste plaats Ikea Festival die de nieuwe productlijn presenteerde in Ventura Lambrate. Opvallend vond ik 'het gebruik' van modellen in de ruimtes: een vrouw was gedurende openingsuren in de stand aan het schilderen en een man zat aan een tafel te naaien. Het interieur kwam hierdoor nog meer tot leven.
Bij Rossana Orlandi zagen we een celdeur met daarin een raam met een digitaal bewegend uitzicht op een droombestemming. Ook Zanotta zette eenzelfde soort techniek/presentatie in op de beurs. De verschillende collecties werden getoond in een ruimte met een levensgrootte videopresentatie als achterwand. We zagen in een slaapkamer een vrouw achter een kamerscherm vandaan komen en in een eetkamer zat een man heel rustig een krant te lezen. En aan de buitenkant van de stand presenteerden ze bewegende beelden van relaxende mensen op een balkon.
'Age of Man' van het designerscollectief Form and Seek was een even bescheiden als interessant event in Milaan; zo bescheiden dat je 'm misschien over het hoofd gezien hebt. De expo bracht het werk van ruim 30 jonge ontwerpers samen in een van de kleinere ruimtes aan Via Ventura. Daar kwamen geen imponerende installaties aan te pas: de objecten stonden gewoon op de vloer, hingen aan de wand of waren uitgestald op een grote tafel. Een schatkamer met vernuftige, grappige en prachtige ontwerpen. Mijn oog viel vooral op de objecten van Kawther Alsaffar en Isabel Lecaros, die allebei samenwerken met lokale ambachtsmensen om hun producten te ontwikkelen.
Identiteit en traditie komen samen in de delicate paardenharen mandjes van de Chileense Isabel Lecaros. De beeldschone dual bowls van Kawther Alsaffar uit Koeweit zijn gietstukken van twee verschillende metalen. Pareltjes tussen het visuele geweld dat Milaan óók is. Gematerialiseerde poëzie.
Nog meer poëzie: "super follies" van Faye Toogood voor het Italiaanse merk Nobody & Co. De super follies, houten bouwsels verspreid over een romantische oude tuin in het centrum van Milaan, vormden de entourage voor de nieuwe collectie interieurobjecten van Nobody & Co.
Het Nederlandse designcollectief Envisions maakte opnieuw grote indruk. Ze brachten een fantastische – zeg maar hartstikke hippe – presentatie van hun werk in de zaal van een Milanees paleis; het onderzoek naar de technische mogelijkheden van MDF van Finsa was zeer vernuftig uitgevoerd.
Envisions voor Finsa // beeld via Invasioni
Het viel Craftscurator ook op dat veel presentaties plaatsvonden in kerken en kloosters, en dat producten vaak symbolische of spirituele betekenissen hadden. Drie handmade highlights brengt ze samen in het artikel handmade highlights Milaan 2017
